viernes, 29 de agosto de 2008

Estamos de vuelta...de nuevo!!!

.
.
.
.



.
.
.
.
Hola,mi gente!!!
Bueno,ya estamos de nuevo por aquí,después de unas merecidas(creo)vacaciones.Un parón,que a veces resulta necesario,para intentar ver el mundo desde otra perspectiva.
Ha sido algo más de un mes,donde me he dedicado básicamente a la contemplación,aunque por supuesto,no han faltado momentos para tomar papel y anotar nuevos proyectos,escribir algunos poemas que estaban escondidos en lo más profundo de mi alma,y tambien como no, vivir ese ansiado romance veraniego que por su intensidad y por su carga pasional,perdura en nuestras mentes…
Vuelvo visitante, con energías renovadas,con muchas ideas por materializar,por algunas cosas nuevas en mi obra,que creo van a ser algo revolucionarias o al menos contestatarias.
Quisiera ,al menos este es mi propósito dedicar más tiempo a la escultura y a la poesía que a las otras artes,pero ya me conoces,seguire más que posiblemente mi instinto…
Esta instantanea,que aquí ves está tomada de hoy mismo,es bien reciente.Al fondo,puedes contemplar esta nueva pieza,que con tan solo 4 o 5 dias de trabajo ya va cogiendo forma,se nota que tenía ganas a empezar a trabajar mis pastas,Bien pronto espero tenerla resuelta…
Espero de corazón,que me visites y me cuentes tu opinión,aunque sea buena,yo aquí te estaré esperando con los brazos abiertos.

Hasta pronto y que la fuerza sea nuestra aliada.

Lluís Vila Teruel vilatrenca

9 comentarios:

mandarina dijo...

Hombre!!
Has vuelto, jajaja...... que canviat!!

Be, les vacances son per això, oi?
Sortir de la rutina i mirar les musaranyes.......

El quadre de darrera teu es molt bonic, potser nomes fa quatre dies que el pintes, però ja es veuen resultats.

M'agrada la seva lluminositat i la sensació que dona de immensitat.....
Mirar-lo en fa pensar en la grandesa i molt especialment en la alegria.

vila trenca dijo...

Mandarina!!Que tal??

Ja,ja,pues si que que estoy un poco cambiado...madre mía,que aspecto tan lamentable,jajaja.

Como expresé en el enunciado de esta entrada,he tenido un tiempo para reflexionar,dejando que las cosas fluyeran,sin forzarlas,del mismo modo dejé crecer un poco el pelo,necesitaba un poco de sosiego de esta vida tan frenética que he llevado últimamente.
Ahora en Septiembre,llego con fuerza,al menos con muchas ganas y eso seguro que se transmite en esta obra que estoy llevando a cabo,y con la clarividencia que te caracteriza(de nuevo aciertas)que hay en cierto modo una cierta luminosidad,influida por este maravilloso verano que pronto llegará a su ocaso.
Me he nutrido de nuevo,de esos bellos atardeceres de Tossa de Mar(lugar que a mi pesar y debido a unas extrañas circunstancias,tardaré en visitar),que actúan como bálsamo para cualquier retina ávida de belleza,y si,lo confieso que mi estado de ánimo es alegre,aunque no se exactamente que lo provoca,pero da igual,estaré atento a las señales..
En quinze dias voy a esas greñas,espero que no me pase como a Sansón y pierda la fuerza que siento hoy....
mandarina,gracias por tu comentario y como se dice:Bienvenida a esta..su casa.

Un petó

vilatrenca

moonlover dijo...

Waw! Lluis,
As they always say... No news is good news ;^)
Is good to know you are back stronger and pumping out of ideas.
I will be looking foward to see the final of that work behind of you, it seems to be all you say here in coulors and textures!

may the force be with you,
bety

vila trenca dijo...

Moonlover!!
Thank you so much...
I have the intention of finish my work in two weeks..
I feel good

kisses

Lluis

mandarina dijo...

Lamentable no...... distinto.

És complicat intentar veure el que un artista posa en les seves obres...... Hi ha moltes coses que se m'escapen. Pintes des de molt endins. Per això suposo que les teves obres no acostumen a deixar indiferent.

Salutacions cordials,
Mandarina


Tossa? Vas marxar sense pagar?

Brígida dijo...

Estimat Lluís,
En cap moment crec que la teva sigui una intrusió, ben el contrari, només puc fer que donar-te les gràcies per dirigir-te a mi.
Intento treure forces d'on puc per caminar endavant, i el més importat per a mi actualment, és que crec que algun dia, com vosaltres, aconseguirem el que tu m'has explicat.
Gràcies, mil gràcies per les teves paraules i gràcies a qui estimes tant, per parlar-te de mi.

Ben bonic tot el que fas, me permes la llibertat de volar pel teu espai, i és agradable veure el que fas amb les teves mans.

Mil petonets i una abraçada mimosa.

Brígida

Anónimo dijo...

Hoy, desfasasa en el tiempo y algo perdida en este mar cybernético encuentro este espacio. Qué fortuna la mía Vila Trenca! que entre las grises paredes de una oficina logre fugarme por la pantalla a este lugar donde puedo respirar verdad, alma, fuerza, corazón... raices, sensibilidad, VIDA.
Gracias hombre hermoso, fuerte, tormeta y paz... por tus texturas, por la luz, por lo tenue pero contundente de esa paleta de colores fusionados en esos zurcos de la tierra trasformada... fuerza, movimiento... fliudez... Simplemente GRACIAS por atreverte a vivir (y compartir)tus procesos caminando por este sublime y trascendente camino del ARTE.
Un cálido abrazo de hermana universal.

vila trenca dijo...

Caray anonimo!
Me han dejado atónito tus palabras...
Con agrado paso a decirte que es un auténtico placer sentir que una obra tan sincera como poco efectista cromáticamente,pueda provocar en el espectador una emoción,que se adivina legítima.
Agradezco en el alma tus cordiales palabras,que me animan a seguir con fuerza en mi cruzada contra el arte sólo preciosista y vacío de contenido....
Gracias,seas quien seas

Lluis Vila

Anónimo dijo...

Hola Lluis!

Estas palabras nacieron simplemente de la visita a tu blog.

No me refería específicamente a alguna de tus obras, sino que fue una vorágine de emociones que emergieron (sorpresivamente para mi) al irte 'leyendo' a través de todo este espacio.

Comparto de manera profunda la necesidad -urgente- de un arte legítimo, del alma, con tintura de verdad - sobre todo esa VERDAD - que hoy en día tanto se extraña y dificilmente se honra.

Te felicito de nuevo, se fuerte, no desfallezcas, sigue adelante, aún 'contra viento y marea'...
Armonizáte a los ciclos naturales que te dicte por tu corazón.

Me registré como 'anónimo' porque no supe dar de alta mis datos y al parecer hay que tener una cuenta en google...
Soy mexicana y mi correo es andreaam2002@yahoo.com.mx

Un abrazo desde este lado del oceano,

Andrea.