jueves, 20 de diciembre de 2007

De nuevo...llega la Navidad ! ! !

.

Apreciado visitante!

Déjame antes que nada,agradecerte la visita,a esta que puedes considerar tu casa.Dicho esto,permíteme que reflexione en voz alta sobre el enunciado que da nombre a este escrito.
Como es costumbre cada año por estas fechas,vuelve ese fenómeno mediático que es la famosa Navidad.Desde luego,parece ya haber perdido casi todo sentido religioso para convertirse en una especie de motivo,para el libre y excesivo consumo.Apenas queda espacio para la reflexión y para la piedad...
Todo es un consumir,regalar y también recibir regalos...Que complicado es a veces el entender que las cosas realmentes importantes en la vida,no tiene valor económico..Al menos eso,es lo que percibo.
La Navidad,esas entrañables fechas que con tanto anhelo esperamos de pequeños,para poder disfrutar de unos días vacacionales y por supuesto,comprobar si han llegado todos esos regalos que pedimos a Santa,Los Reyes,etc,etc.
Quien no recuerda con cariño y agrado esas reuniones familiares multitudinarias al ladito de la chimenea?Ese pesebre que con tanto esmero y dedicación armábamos?Por no decir ese fantástico abeto que cargábamos de adornos y dicho sea de paso,nos cargábamos con las luces incandescentes??
Ay,amigos!!vas creciendo y que dura se pone la vida después....A cuantos de nosotros nos pasa esto??Que sufrimos ausencias que en estos días nos provocan gran desasosiego?Que de repente,podemos encontrar hasta absurdo y cruel una celebración??
Recuerda visitante,que se trata tan solo de una reflexión...No me juzques por favor.
Te confesaré algo...Me encuentro este año ante una disyuntiva que me da un verdadero quebradero de cabeza...
Por una parte,no quisiera celebrar estas fechas,pues no estamos todos y eso me da un grandísimo fastidio.Pero por el otro lado pienso que porque no??Porque no agradecer todo esto que hoy tenemos??Una familia que rebosa de amor para dar,una cierta salud,amigos,lo que vienen a ser cosas muy valiosas...
Quizás,este hecho visitante,,provoque tu hilaridad,no lo se amig@ pero a mi,cree me que me trae bien traspuesto.
Voy a pensarlo un poco,a ver que pasa...
Vuelvo a sentarme frente a mi teclado,al cabo de unas horas de iniciar este texto.. Y he estado cavilando sobre el asunto y pienso que quizás, voy a optar por la segunda opción...la de la celebración,no se si lo haré por mi familia,por los amigos o porque hay alguien especial,que me hace vibrar de nuevo....pero creo que lo haré.

Tu que harás amig@?
Sea lo que sea...que lo fuerza anide en ti
Un abrazo cordial.

Lluis Vila Teruel "vila trenca"

8 comentarios:

mandarina dijo...

Hola Lluís.
A mi no me gusta demasiado la Navidad, pero creo que una de las cosas más tristes de esta vida seria no tener con quien celebrarla.

Cuando se pierde a alguien muy querido, las navidades se convierten en una especie de lucha, por una parte quemarías a todos los que están alegres y por la otra no quieres que la pena gane la batalla. Yo opte por la segunda.... lo hice por mis familia, por mí y especialmente por él. Nos faltaron sus chistes, su alegría.... pero, te puedo asegurar, que estaba con nosotros.

Yo que haré?
Primero puntualizar que la pre-navidad me da mucha pereza, me estresa.... me hace desear dar un salto en el tiempo.
Me molestan las compras, los anuncios empalagosos de la tele, el rompecabezas de los regalos, la obligación de estar contenta....
Pero también me gustan las nochebuenas en casa de mi hermana, la cesta que me dan en la empresa, oír la cantinela de la loteria y muy especialmente
la sopa de galets que comparto con poca gente, pero muy querida el día de navidad.... que además es mi cumple!.

Aprovecha la fuerza que te da ese “alguien especial” y a la familia tan estupenda que tienes.

Un fuerte abrazo,
mandarina

Ps. Bon Nadal!!

vila trenca dijo...

Mandarina!!
Me ha alegrado la lectura de tu mensaje.
Me ha dado otras claves en las cuales no había caído.Si que es verdad que se pueden encontrar muchísimos motivos,por los cuales celebrar la Navidad.
Por cierto,yo tampoco soporto tantos anuncios encubiertos.
Bien Mandarina,aprovecho ya la ocasión,para felicitarte por tu aniversario y si que tienes razón...Tengo una familia estupenda!
Recibe un cordial saludo y que las fechas te sean propicias.
Con cariño
Lluís

moonlover dijo...

Hello Lluis,

I felt the same way about this year,
too much publicity, much money spend without value, people running for shooping this last days is crasy season! without my son the night of 24 I was plannig to be alone for christmas this year! but for some luck in my life I found this special person with whom I will be, so this season what was about to be a sad one became happy and quiet one.
And I'll have lunch with my son on the 25th;)

wishing you a fantastic christmas
all the best,
bety

Jo mateixa dijo...

Lluís. El que potser et diria jo, des de la meva personal posició, es que visquis en cada moment les festes tal i com t'ho demani el cor.
Si enmig d'una celebració plena de gent no estàs d'humor per celebrar res ningú et pot obligar a somriure i passar-ho be. Però si descobreixes que potser tens un motiu per donar gràcies, tal i com diu Mandarina, per que al menys tens amb qui celebrar-ho i tens gent que t'estima, doncs somriu per aquest motiu. Potser no seràs l'anima de la festa, però sabràs que tens algo bo per celebrar. Tens amor pel voltant. I això es de fet, el sentit del Nadal. Sentir, d'una forma més intensa que la resta de l'any, que som estimats i podem estimar.
Una abraçada molt i molt forta, i que els esperits del Nadal et portin pel proper 2008 tot allò que desitges.
L.

Cherie dijo...

Buenas noches;
Lluis, he releido varias veces tú pensamiento en torno a la Navidad.
A mi tambien me da una patada en el corazón celebrar la Navidad, son demasiados recuerdos buenos y malos.
Sin embargo hago el esfuerzo por mi gente, porqué os quiero, porqué lo sois todo para mi, porqué me aguantais cuando no tengo humor, me dais seguridad, me apoyais en momentos bajos, porqué sin vosotros me ahogaría en las ausencias, de verdad ; SOIS LO MEJOR, LO MÁS GRANDE.
Seguro que DAVID desde su cielo nos regalará fuerza para sonreir y tirar de este carro que tanto cuesta...
Te quiero hermanito.
FELIZ NAVIDAD, BON NADAL, MERRY CHRISTMAS A TODOS.

imma.

Sergi Vila Teruel dijo...

Pues bueno,he llegado tarde ya que a veces le cuesta conectar este pc con el blog,cosas de la informatica,pero bueno,ya som aqui! y nada,que sobre esto de celebrar o no celebrar la navidad,cada uno hace lo que siente,a mi tampoco me da un exceso de alegria toda esta mentira materialista que nos meten via tv por la vena del ojo,pero bueno,aun sabiendo que es una excusa para vender mas y mas y tener mas y mas cosas que seguramente no haremos servir mucho ( y en los casos de regalos a terceros,tambien me gustaria saber cuanto servirà ese preciado regalo de un amigo o familiar o cuantas veces los cambiaran/emos de sitio porque nos molesta el susodicho regalo ) es una epoca,que significa amor,juntar a la familia,cenar juntos,reirse,recordar a los que no esten,pero con alegria,y bueno,luego llegan los regalos y no se,en el fondo es bonito,es la perfecta excusa para dar y recibir matando dos pajaros de un tiro ya que ademas cenas con todos,al fin y al cabo,no es tan mala no? lo unico que sé,es que esté donde esté,mi hermano la sigue celebrando con nosotros,y una vez mas,dar gracias a mis otros hermanos,que sin ellos,la navidad no existiria,gracias reina Imma,gracias rey Luis,y como no,gracias Rey David,por regalarme unas felices navidades a vuestro lado,con vosotros,se cumple mi deseo.Os quiero,feliz navidad.

P.D. Perdon por las faltas y feliz navidad a todos los del blog!!@hotmail.com

Natxo Rovira dijo...

Estimat Lluís,

Hem compartit alguns sentiments aquests dies a voltes de l'absència de sers estimats. Ja saps que aquest Nadal, per mi, ha estat molt diferent. I també crec saber com et sents.
Només vull dir-te que aquest Nadal, el dolor per l'absència del meu fill ha estat profund. Però al mateix temps, he sentit tot l'escalf de molta gent que ens estima. I mai el meu David ha estat tan present en els pensaments i en els cors de tanta gent. I aquesta constatació m'ha donat molta serenitat i pau. I la força necessària per fer un esforç, per la meva filla i també per tots els meus. Hem estat junts, recordant, agraïnt i respectant els demés, que ja és molt. I crec fermament que hem fet content al David.

Desitjo que també hagis trobat aquesta serenitat i pau, i que t'hagi permès estrènyer els vincles d'amor amb el teus. I sobretot que el record del teu germà David, t'hagi donat consol.

una abraçada

vila trenca dijo...

Hola amig@s!!
Ya es dia 30 de diciembre...Parece mentira,como pasan los dias.
Quisiera daros las gracias por participar en este,vuestro blog y de este modo mantener abierta esta ventana...
Cuendo empecé este hilo,no sabía donde iría realmente a parar,era muy incierto el sentimiento ,ambiguo en su forma y contenido.Quiero deciros,con el corazón en la mano,que me ha ayudado mucho,el leeros y RELEEROS varias veces, a personas como vosotros,que tambien habeis perdido a alguien tan estimado,como me ha sucedido a mi,os quiero agradecer vuestras palabras de ánimo y consuelo que no olvidaré en modo alguno.
Decir,que he pasado una Navidad buena,que ha sido bonito dar y recibir tantos obsequios,que ha sido emotivo recordar a los que (phisicamente)no están,y no se...
tal vez añadir,que muy probablemente las reflexiones de mis hermanos, han calado muy hondo en mi alma, cambiando mi mente...Me han hecho recapacitar ,dándome algo más de equilibrio emocional...
Amig@s!!Que sea un buen año,gracias por estar cerca..
Lluís